گیاهی است علفی با ساقه های خزنده بر روی زمین و یا بالا رونده ؛ به همین دلیل نیز به پیچ تلگرافی مشهور است . گلهای آن به رنگ های متنوع آبی یا سفید حتی قرمز نیز دیده می شود . برگهای آن متقابل است با دمبرگ کوتاه و یا حتی بدون دمبرگ ، گل آذین غالباً منفرد محوری . میوه ی آن نیز از نوع فولیکول دوتایی است .گزارش شده است که این گیاه در برخی نواحی در طول یک سال ممکن است دو بار یکی در اواسط بهار و دیگری در پاییز دارای گل شود .
فواید پروانش یا پیچ تلگرافی
از نظر پزشکی پروانش یا گل تلگرافی یک قابض شفابخش است. برگهای تازه ی آن را بر روی زخم میمالند و یا در حفره بینی فرو میکنند و خونریزی را بند می آورند پمادی از برگهای کوبیده آن برای بواسیر بسیار مفید است. هنوز هم این گیاه را به عنوان قابض مصرف میکنند و چای آن را برای درمان خونریزیهای شدید ماهانه خانمها و همچنین خونریزی لثه تجویز مینمایند. پروانش همچنین تا حدودی مثل یک مسکن عمل میکند و برای رفع نگرانیهای عصبی مصرف میشود .
پروانش ماداگاسکار یا پروانش گل سرخ یک داروی سنتی آفریقایی برای درمان دیابت یا مرض قند میباشد.
ترکیبات پروانش یا پیچ تلگرافی
در این گیاه ماده‌ای تلخ به‌نام وین سین (Vincine) تانن، پکتین، کاروتین، الکالوئیدهای وینکامی نین، وینکامین، وین سینین، کاتارین، و اسیدهای فرمیک، استیک، اسکوربیک و گلوکوزید و نوعی ساپونین و مقادیر زیادی از الکالوئیدهای‌وینین Vinine و پوبسین Pubcine وجود دارد.قسمت مورد استفاده این گیاه همه قسمتهای گیاه خصوصاً برگهای آن‌که درهرفصلی می‌توان چید و در مجاورت گرما خشکاند.
منبع جغرافیایی پروانش یا پیچ تلگرافی
گیاه بومی اروپاست. در جنگلها و محلهای پر درخت پرچینها و همچنین بر روی خاکهای گچی یا رسی که خوب زهکشی شده باشد میروید .
مضرات پروانش یا پیچ تلگرافی
مضراتی برای این گل زیبا مشاهده نشد.
طرز تهیه پروانش یا پیچ تلگرافی
مقدار مصرف به‌صورت لوسیون ۲۰ تا ۲۵ گرم برگ در یک‌لیتر آب است که پس از جوشاندن برای شست‌وشوی دهان و درمان ورم لثه‌ها، وبه‌صورت کمپرس برای شستن زخم‌ها و بیماری‌های جلدی استفاده میشود.بیمار می تواند به‌صورت دم کرده ۱۰۰ گرم برگ را در یک لیتر آب جوش‌دم‌کرده و پس از شیرین کردن یک فنجان یا لیوان ضمن صرف غذا میل نماید.
نکته ها پروانش یا پیچ تلگرافی
نام های دیگر: پریوش – پیچ تلگرافی – گل تلگرافی
طرز استفاده پروانش یا پیچ تلگرافی
در مداوای کم خونی و به همراه داروهای آهن‌دار مصرف میشود. در موردمالاریا و ورم روده و امعاء و نیز خونریزی به‌کار برده‌اند.در استعمال خارجی جوشانده آن به‌صورت لوسیون جهت درمان زخم‌های بازو بسته و به‌صورت غرغره در رفع آنژین و ورم لوزتین، به‌صورت تنقیه در رفع‌دیسانتری و زخم‌های روده مصرف میشود. از پوسیون آن در پانسمان زخم‌ها واولسرها به‌کار می‌رود.
